asimelek
Kayit: 06 Agu 2008 Mesajlar: 1 Konum: emlak
|
Tarih: 08/08/2008 14:57:59 (Cum) Mesaj konusu: ??ZOFREN?N A?KI |
|
|
Babam öleli 12 y?l olmu?tu ve ben 20 ya??na geldi?imde babas?z olma?n?n ac?s?n? art?k çok daha iyi anl?yordum.Annemle birlikte küçük ama mutlu bir dünya kurmu?tuk kendimize.Mevsimlerden bahard?,sokaklarda parklarda dola??yordum.
Bu bahar daha bir ço?kulu hissediyordum kendimi.Birçok arkada? edinmi?tim.Mehmet,Can Can?'?n kuzeni Merve ve daha birço?u...
Her gün belirli saatlerde bulu?up e?lenceli dakikaler ya??yorduk.Onlarla o kadar e?leniyordum ki i?e dahi gitmiyordum.
Yine i?e gitmedi?im bir günde yaln?z ba??ma dola??rken arkada?lar?mla her zaman oturdu?umuz parkta gördüm onu.O kadar güzeldi ki..
Bir süre çevresinde dönüp beni fark etmesini umdum ama bana hiç bakm?yordu.Tam umutsuzlu?a kap?lm??ken son bir cesaretle yan?na yakla?t?m ve
"Oturabilir miyim?" diye sordum.Deniz mavisi gözleriyle bak?p ,küçük bir tebessümden sonra."Oturabilirsiniz" dedi.Kalbim heyecandan deli gibi çarp?yordu.
Ne söyleyece?imi bilemiyordum.Sonra k?s?k bir sesle,"Ad?m Vedat," diyebildim.Bana dönüp "Nazl?" dedi.Bir süre sonra telefonlar?m?z? birbirimize verdik ve ayr?ld?k.Ak?sam olanlar? anneme anlatt?m.Annrm gözlerimdeki mutlulu?u fark edince çok sevinmi?ti.
Arkada?lar? bize davet ettim
?lerleyen günlerde Nazl? ile daha s?k görü?ür olduk. Zaman ilerledikçe ona daha çok ba?yaa?yordum.O hayat?ma girdikten sonra i?e gitmeye bile ba?lam??,di?er
arkada?lar?mla da daha az görü?ür olmu?tum.Arkada?lar sitem edince kendimi affettirmeye, onlar? ak?sam yeme?ine davet ettim. ve haz?rl?k yapmak için erkenden eve
gittim.Anneme arkada?lar?m?n gelece?ini ve güzel bir yemek yapmak için haz?rl??a ba?lamamam?z gerekti?ini söyledim.Ak?sam gelip çatm??t?.Kap? çald?, hemen ko?up açt?m
.Arkada?lar gelmi?ti.Onlar? salona al?p sofray? haz?rlamak için mutfaktaki anneme yard?ma gittim.Sofra haz?rland?ktan sonra salona geçip onlar? içeri ça??rd?m.Arkada?lar?m? masaya al?rken annemin bak?lar?ndaki korku ve ?a?k?nl?k ifadesine bi anlam verememi?tim.Tam arkada?lar?m? tan?t?yordum ki annem büyük bir feryatla masadan ayr?l?p gitti.Olanlar? bir türlü anlayam?yordum.Arkada?lardan özür diledim ve yeme?e ba?lad?k.Yeme?in ve sohbetin ard?ndan arkada?lar gitti.Annemin odas?na olanlar? sordu?umda hiç cevap vermedi.Sadece yüzüme bak?p a?l?yordu.
Eve gelen misafir
Aradan 3 ay geçmi?ti. Arkada?larla ve özellikle Nazl? ile görü?melerimiz iyice s?kla?m??t?.Bir ara anneme sözü Nazl?'dan aç?p onunla birbirimizi ne kadar sevdi?imizi ve evlenmek istedi?imizi
anlatt?m.Annem mutlu olmamdan gülüyordu.Ama gözündeki korkuyu ve ac?y? hissedebiliyordum.Ã?bür gün i?
dönü?ü eve geldi?imde bir misafir vard?.Tan??t?kve annem o arada kayboldu.O adam bana tuhaf sorular
sorup durdu.1-2 saat oturduktan sonra annem gelip misafiri yolcu etti.Anneme gelenin kim oldu?unu sordu?umda
doktor oldu?unu söyledi."Yoksa hasta m?s?n?" dedim.Annem doktrun benim için geldi?ini ve sadece genel bir
kontrol yapt?rmak istedi?ini söyledi.Sabah erken kalk?p hastaneye gittik ve bir çok testten geçirildim.
Bir kaç saat sonra doktor gelip hiçbir ?eyimin olmad???n? söyledi ve annemi odas?na ça??rd?.Ak?am eve geldi?imde annemin gözleri a?lamaktan ?i?mi?ti.Ne oldu?unu sordu?umda, "Bir cenazeye gittim,çok etkilendim,"dedi.
Art?k Nazl? ile hemen hemen her gün görü?üyorduk.Her geçen gün ona olan a?k?m içimden ta?acak gibi oluyordu.Eve erken
döndü?üm bir gün misafirler oldu?unu gördüm.kimse beni fark etmedi.Mutfa?a gidip at??t?r?rken ister istemez konu?ulanlara kulak misafiri
oldum.Konu bendim ve annemin niye böyle üzgün oldu?unu o an anlad?m.Me?er hastane , doktor hep bu yüzdenmi?.Me?er ben ?izofreni hastas?ym????m
ad?n? bie bilmedi?im bu hastal?k beni hayal dünyas?nda ya?amama neden oluyomu?.Misafirler gidene kadar ortaya ç?kmad?m
Annem onlar? geçirince beni arkas?nda gördü ve "Bir?ey duydun mu?" der gibi yüzüme bak?yordu.Ona, "her?eyi duydum," dedim.
Kad?nca??z?n gözleri dolmu?tu ve bana sar?larak a?lad?.Ona üzülmemesini ve kendimi çok iyi hissetti?mi söyledim ama gerçekten korkmu?tum.
Bana arkada?lar?m? davet etti?m gün hasta oldu?umu anlad???n? söyledi.Annemin anlatt???na göre benim hiç arkada??m yoktu.Eve davet etti?im
ki?iler tamamen hayal ürünüydü.Annemin haz?rlad??? sofrada sadece ben oturmu?tum ve sanki arkada?lar?m varm?? gibi saatlerce o hayali varl?klarla konu?mu?tum.
Ya Nazl? da hayalse?
Hiçbir?ey umurumda de?ildi.Her ?ey, bütün bir Dünya hayal olabilirdi ama ya Nazl?...Ya o da hayalse? Bu ihtimal beni delirtmeye yetiyordu.Annem birçok ilaç getiriyor ve
bunlar?n rahatlamam için oldu?unu söylüyordu.Ama ben zaten rahatt?m.??ten ayr?ld?m ve aradan 3 gün geçtikten sonra d??ar? ç?kt?m.Her zaman gitti?imiz parka gittim.Arkada?lar yine
oradayd?.Asl?nda belki oradan hiç ayr?lmam??lard?.Onlarla konu?urken parktaki di?er insanlar?n alayl? alayl? güldü?ü fark ettim.O gülen insanlara,"Siz gerçek de?ilsiniz!" diye ba??rd?m.
Ama onlar sadece gülüyorlard?.Pe?imi b?rakmalar?n? söyledim.Nereye gidersem onlarda benimle beraberlerdi.?laçlar beni iyice da??tm??t?.Dü?üncelerimi toplayam?yordum.Arkada?lar da yava? yava? benden uzakla??yorlard?.Nazl?'y? aramaktan korkuyordum.Çünkü ararsam Nazl? diye birinin olmad???n? anlayabilirdim.Bir gün dayanamay?p arad?m ve her zamanki yerimizde bulu?tuk.Ona bir yandan ba??ma gelenleri anlat?rken di?er yandan da çevredeki insanlar? süzüyordum.Yine bana gülmelerinden korkuyordum..E?er bana gülüyorlarsa bu Nazl?'n?n olmad???n? gösterecekti.Evet çevredeki insanlar yine bana alayl? bak?yorlard? ama bu defa gülmüyorlard?.Nazl? olay? beni gün geçtikçe bitiriyordu.
Bir gün anneme Nazl?'y? eve getirece?imi söyledim.Annemin gözleri kocaman oldu.Yine bir hayali eve getirece?imden korkuyordu.Ama ben kendime güveniyordum.Nazl? bir hayal de?il gerçekti.
Annem isteksiz olsa da benim ?srar?mla kabul etti.Ã?birgün Nazl?'yla bulu?tuk ve ona ,"Seni biraz sonra anneme götürece?im," dedim.Nazl? çok tela?land?.Haz?rl?ks?z oldu?unu söyledi ama ben ?srar edince kabul etti.Art?k geri dönü? yoktu.Biraz sohbetin ard?ndan eve do?ru yola koyulduk.Soka?a gelip eve yakla?t???m?zda son bir kez kula??na e?ilip "Seni çok seviyorum," dedim.Eve geldik,kap?y? çald?m.Annem
kap?y? açt???nda ben önden girip ayakkab?lar?m? ç?kard?m ve Nazl?'y? içeri ald?m.Anneme bak?p gözlerimle Nazl?'y? i?aret ederken kalbim duracakt? sanki.Annemin gözlerindeki ya?? görünce oldu?um yere y???ld?m.
Demek yine hayaldi...Ama annemin a?z?ndan ç?kan ?u kelimeler benim için o an bir dua kadar kutsald?; "Ho? geldin, güzel k?z?m,,," _________________ karakterin sa?lam olmal? ki kar??na ç?kan engellerle sawa?mal?s?n... |
|