Antalya Anlat?yor

[kardelen]

ANTALYA ANLATIYOR

Seni anlat?yor ANTALYA bana,
Seni anlat?yor Akdediz
Meltemi nefesini poyraz? hasretini
Sonsuzlu?u anlat?yor sonsuz bucaks?z geni?li?i.
Ve ben ortas?nda kaybolmu? bal?kç?y?,
Seni ar?yorum.
Yok, yok, gökyüzü de?il.
Gözlerindi denize masmavi yans?yan.
Seni anlat?yor ANTALYA bana.
Seni anlat?yor Kaleiçi.
?ni?i, bendeki sevgini;
Ç?k??? sendeki öfkeni,
Yoku?u yoruyor senin gibi.
Kaleler önümdeki engelleri,
Tekneler tak?l? gidemiyor.
Halatlar bo?az?mdaki engelleri,
Yava?, yava? giden kay?klar? görüyorum.
Yok yok, kürekler de?il,
Hasretin di çekilen.
Seni anlat?yor ANTALYA bana,
Seni anlat?yor Gençlik park?,
K?y? boyu uçurum kayalar seni,
A?a??da ç?rp?nan dalgalar beni,
Denize bakamayan çocuklar gibi,
Ku?lar deli gibi ötü?ü,yor,
Konu?salar anlatacaklar sevgimi.
Oturdu?umuz bankta oturuyorum eskisi gibi,
Denize süzülen ?elaleye bak?yorum.
Yok yok Düden çay? de?il,
Saçlar?nd? denize yans?yan.
Seni anlat?yor Antalya,
Seni anlat?yor Toros lar,
Rüzgarla sallanan A?açlar beni,
Bir türlü dallar?ma konmayan k?rlang?çlar seni,
Sivri uçlar? içerime saplanan hançerleri,
Y?rtarak ç?k?yor her akl?ma getiri?imde seni.
Sakl?kent’e ya?an karlar gibi,
Bahar geldikçe yava? yava? eriyorum.
Yok yok bembeyaz karlar de?il,
Tertemiz hayallerim di eriyen.
Seni anlat?yor Antalya.


Abdullah Kocab?y?k